در انتظار ظهور

                                     

                در انتظار ظهور

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از عنایت اوست.

 

انسان باهوش به ندای درون و وجدانش گوش می دهد در تند باد حوادث دنبال هر خار و خسی نمی رود.

رسیدن به هر چیز با ارزشی سختی های خود را دارد و برای رسیدن به آن باید سختی هارا تحمل کرد.و چه چیز با ارزش تر از رضایت مندی آقا امام زمان و امید به دیدار او.

آقا جان ،نیش های زمانه را به عشق نوش وصالت تحمل باید کرد.

به امیدروزی که چشمان ما به جمال دل آرایت روشن شود و بهترین و خواستنی ترین روز خدا فرارسد.

تو از خدای مهربان تعجیل در فرجت را بخواه ؛ما هم بر سجاده عشق همین را از خدا می خواهیم.

 

الهام گران طبیعت

                                                                         

                                           الهام گران طبیعت

به نام خالق رنگ ها ؛ او که پرنده ای را به رنگ سیاهی شب و پرنده ای دیگر را به سپیدی صبح می آفریند.

 

صبح هنگام که پنجره را باز کردم، به آسمان خیره شدم. متحیر ماندم که خالق هستی چگونه در آسمان قلم فرسایی کرده است. 

به ناگاه چشمم به پرندگانی افتاد که بر روی درختان آوازمی خوانند. 

چه زیبا نجوا می کنند پرندگان با پروردگار خویش در سپیده دمان و ساعات آغازین صبح. آری صبحشان را آغاز می کنند با ذکر پروردگار. 

بال می گشایند و در آسمان به پرواز در می آیند و آواز عاشقی سر می دهند.

 

ای کاش آدمیان از این الهام گران طبیعت در سعاشقی می آموختند و شکر گزار پروردگار خویش بودند.